Opis

Cmentarz żydowski w Broku został założony w połowie XIX wieku i usytuowany jest tuż za cmentarzem katolickim, przy ul. Konopnickiej. Nekropolia o powierzchni około pół hektara jest ogrodzona siatką, z otwartą bramą. Zachowało się około trzydziestu nagrobków. Większość z nich wykonano z nieociosanych kamieni granitowych. Jedynie nieliczne posiadają płaskorzeźbione symbole, takie jak jeleń czy świece. Żydzi zaczęli przybywać do Broku po roku 1795. Sto lat później, w 1880 r., stanowili połowę jego mieszkańców, niemal całkowicie zdominowali handel i rzemiosło, mieli synagogę, mykwę (łaźnię rytualną) i dwie szkoły. Brok był zatem typowym wschodnioeuropejskim sztełt małym miasteczkiem żydowskim. ”Mimo ogromnych różnic kulturowych, odmiennych interesów obie społeczności : polska i żydowska żyły w zgodzie we wzajemnej tolerancji”. Po wybuchu II wojny światowej niektórzy Żydzi z Broku zbiegli na tereny wschodnie. Tych, którzy pozostali w mieście, zgładzono w obozie przejściowym w pobliskiej Małkini oraz w Ostrowi Mazowieckiej i Treblince. 
Na pierwszy rzut oka cmentarz wygląda na dość zaniedbany, ale wiąże się to z tradycją i kulturą żydowską. Z ziemi cmentarnej nie wolno w żaden sposób korzystać, nie wolno kosić trawy. Odwiedzając cmentarz, kładzie się na grobie nie kwiaty lecz drobne kamyki.